در سمیناری که روز سیزدهم دسامبر ٢٠١١ در سرن برگزار شد آزمایش های اطلس و سی.ام.اس. وضعیت فعلی‌ی جست‌وجویشان برای بوزون هیگز را ارائه کردند. در حالی که نتایج آنها بر اساس داده‌ها‌ئی به مراتب بیشتر از آن‌چه است که در هم‌آیش‌ها‌ی تابستان در دست‌رس بود مقدار این داده‌ها هنوز آن قدر نیست که بتوان با قطعیت در باره‌ی وجود یا عدم وجود ذره‌ی هیگز اظهار‌نظر کرد. نتیجه‌ی اصلی‌ این است که اگر بوزون هیگز وجود داشته باشد محتمل‌ترین مقدار برای جرمش بر اساس داده‌های آزمایش اطلس باید بین ١١٦ و ١٣٠ و بر اساس داده‌های سی.ام.اس. بین ١١٥ و ١٢٧ گیگاالکترون‌ولت باشد. هر دو آزمایش نشانه‌ها‌ی امیدوار‌کننده‌ئی از وجود بوزون هیگز در این نواحی دیده‌اند اما این نشانه‌ها هنوز آن قدر قوی نیست که بتوان ادعا کرد بوزون هیگز مشاهده شده است. ذره‌ی هیگز اگر وجود داشته باشد عمر بسیار کوتاه خواهد داشت و از راه‌های بسیار وامی‌پاشد و کشف آن فقط بر اساس مشاهده‌ی ذرات حاصل از واپاشی‌ی آن میسر است. هر دو آزمایش اطلس و سی.ام.اس. در ناحیه‌های کم‌جرمی که ذکر شد شمار افزون‌بر‌انتظاری رخ‌داد مشاهده کرده‌اند

اگر نتایج هر کدام از آزمایش‌ها به‌تنهایی در نظر گرفته شوند هیچ‌کدام از نظر آماری اهمیتی بیشتر از آمدن ِ دو شش ِ پیاپی در دو بار انداختن ِ تاس ندارند اما نکته‌ی جالب چند اندازه‌گیری‌ی مستقل است که در هر دو آزمایش ناحیه‌ی ١٢٤ تا ١٢٦ گیگاالکترون‌ولت را برجسته می‌کنند. هنوز خیلی زود است که بگوییم اطلس یا سی.ام.اس. بوزون هیگز را کشف کرده‌اند اما نتایجی که تا کنون به‌دست آمده توجه جامعه‌ی فیزیک ذرات را بسیار جلب کرده است. فابیولا جانوتی سخن‌گوی آزمایش اطلس می گوید که هنوز به بررسی‌ی داده‌های بیشتر نیاز است و با توجه به عمل‌کرد بسیار عالی‌ی امسالِ ال.اچ.سی. می‌توانیم امیدوار باشیم که در سال ٢٠١٢ تکلیف‌مان معلوم شود.

سخن‌گوی سی.ام.اس. گوییدو تونلی می گوید "نمی‌توانیم وجود هیگز را در ناحیه‌ی ١١٥ تا ١٢٧ گیگاالکترون‌ولت رد کنیم زیرا به‌شکلی کاملاً سازگار در ٥ کانال مستقل رخ‌دادهای افزون بر انتظار مشاهده شده است. این رخ‌دادها بیش از همه با جرمی حدود ١٢٤ گیگاالکترون‌ولت یا کم‌تر در مدل استاندارد سازگار است اما اهمیت آماری‌ی آنها آن‌قدر نیست که بتوانیم با قطعیت ادعا‌ئی کنیم. آن چه تا کنون دیده‌ایم هم با افت‌و‌خیز آماری سازگار است و هم با وجود بوزون هیگز. تحلیل‌های ظریف تر و داده‌های بیشتر در ٢٠١٢ آماده خواهد بود زیرا این دستگاه ِ فوق‌العاده عالی حتماً به ما جواب خواهد داد." هر دو آزمایش طی‌ی ماه‌های آینده تحلیل داده‌های خود را دقیق‌تر خواهند کرد و نتایج‌شان را در هم‌آیش‌های فیزیک در ماه مارس ارائه خواهند کرد اما نظری قطعی‌تر برای وجود یا عدم‌وجود ذره‌ی هیگز نیاز به داده‌های بیشتری خواهد داشت که احتمالاً تا سال ٢٠١٢ در دست‌رس نخواهد بود. مدل استاندارد ماده‌ی سازنده‌ی ما و هر آن‌چه را که در عالم به‌چشم می‌آید به‌خوبی توضیح می‌دهد اما ٩٦درصد عالم از جنس دیگری‌ست و تا کنون مشاهده نشده است (ماده‌ی تاریک و انرژی‌ی تاریک). یکی از هدف‌های برنامه‌ی پژوهشی‌ی ال.اچ.اسی. رفتن فراسوی مدل استاندارد است و بوزون هیگز می تواند کلید راه‌گشاینده‌ی این هدف باشد.

کشف بوزون هیگز، تأیید نظریه‌ئی خواهد بود که نخست در دهه‌ی ١٩٦٠ به میان آورده شد اما بوزون هیگز بر اساس نظریه‌های مختلفی که فراسوی مدل استاندارد می‌روند می‌تواند شکل‌های مختلف بگیرد. در مدل استاندارد نیز بوزون هیگز می‌تواند راه را برای رفتن فراسوی مدل استاندارد نشان دهد، اما چنین چیزی فقط با بررسی‌ی ظرافت‌های کانال‌های پرشمار واپاشی‌ی ذره‌ی هیگز میسر خواهد شد. چه نتایج اطلس و سی.ام.اس. در ماه‌های آینده وجود هیگز را تأیید کنند و چه عدم وجود هیگز را، درهائی به روی فیزیک جدید گشوده خواهد شد.

لینک منبع مقاله