سومین کنفرانس «فیزیک ذرات و میدانها»ی انجمن فیزیک ایران روزهای ۸ و ۹ بهمنماه ۱۳۹۱ در پژوهشگاه دانشهای بنیادی برگزار میشود. در این کنفرانس تنها اعضای انجمن فیزیک امکان ثبت نام و ارسال مقاله را دارند.
علاقه مندان برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام میتوانند به آدرس Particles مراجعه نمایند.
علاقه مندان برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام میتوانند به آدرس Higgs مراجعه نمایند.
علاقه مندان برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام در همایش میتوانند به آدرس NGC 91 مراجعه نمایند.
حق شرکت: 20 هزار تومان
مهلت ثبت نام: 10 آذر 1391
پذیرش: ساعت 8 صبح روز 30 آذر
آغاز برنامه 9 صبح
پایان برنامه 17 عصر
علاقه مندان برای ثبت نام میتوانند به آدرس زیر مراجعه نمایند: Physics Day
پژوهشگاه دانشهای بنیادی با همکاری شاخه فیزیک محاسباتی انجمن فیزیک ایران کارگاه محاسبات سریع و تورین را در تاریخ ۲۴ تا ۳۰ بهمنماه ۱۳۹۱ برگزار مینماید. در این کارگاه که پنجمین کارگاه در این زمینه است، با محاسبات سریع و محاسبات موازی و نیز محاسبات تورین آشنا خواهید شد. از آنجا که مباحث مطرح شده در این کارگاه بر پایه سیستم عامل لینوکس است لذا شرکت کنندگان باید آشنا به محیط لینوکس باشند و با برنامه نویسی به اندازه کافی آشنا باشند. شرکت کنندگان در این کارگاه صبح ها با مباحث نظری آشنا شده و بعد از ظهرها در کارگاه عملی شرکت خواهند کرد.
علاقه مندان برای ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر میتوانند به آدرس زیر مراجعه نمایید:
جایزه نوبل فیزیک سال 2012 به سِرژ هارُش و دیوید واینلند به خاطر کار بر روی کنترل سامانههای کوانتومی اهدا شد. به نقل از فرهنگستان سلطنتی علوم سوئد، این جایزه به دلیل «روشهای تجربی نوینی» به هارُش و واینلند داده میشود که «اندازهگیری و تغییر سامانه هایکوانتومی منفرد را میسر میسازند.» هارُش شهروند فرانسوی است و در کالج دوفرانس پاریس کار میکند. واینلند شهروند آمریکا است و در موسسه ملی استانداردها و فناوری در بولدر، کلرادو فعالیت میکند. فرهنگستان سلطنتی علوم سوئد در اطلاعیهای آورده است: «سرژ هارُش و دیوید واینلند مستقلا روشهایی برای اندازهگیری و تغییر ذرات منفرد ایجاد کردهاند؛ روش هایی که سرشت کوانتومی [ذرات] را حفظ میکنند.»
پیشتاز CQED
هارُش در سال 1944 در کازابلانکا مراکش متولد شد و در سال 1971 از دانشگاه پیر و ماری کوری درجه دکترا را دریافت کرد. او نیمی از این جایزه را به خاطر حوزه جدیدی کسب کرد که الکترودینامیک کوانتومی کاواکی(CQED) خوانده میشود. در این نظریه، با قرار دادن اتم در یک کاواک اپتیکی یا میکروویو خواص آن کنترل میشود. هارُش بر آزمایش های میکروویو تمرکز کرد و این روش را به روشی تبدیل کرد که خواص تک فوتونها کنترل میکند.
در مجموعهای از آزمایشهای برجسته، هارُش از CQED استفاده کرد تا آزمایش مشهور گربه شرودینگر را مطالعه کند. در این آزمایش، یک سامانه در برهمنهی از دو حالت کوانتومی بسیار متفاوت قرار داد و تا زمانی که اندازهگیری روی آن سامانه صورت نگیرد، این برهمنهی حفظ میشود. چنین حالتهایی بسیار شکننده هستند و روش های ایجادشده در CQED برای اندازهگیری حالتهای کوانتومی، در توسعه رایانههای کوانتومی کاربرد دارد.
استاد کنترل یون
دیوید واینلند در سال 1944 در میلواکی ویسکانزین متولد شد و دکترای خود را در سال 1970 از دانشگاه هاروارد اخذ کرد. وی علاوه بر رهبری گروهی در موسسه ملی استانداردها و فناوری (NIST)، با دانشگاه کلرادو-بولدر همکاری میکند.
او جایزه نوبل را به خاطر کارهای انقلابیش در زمینه کنترل کوانتومی یونها به دست آورده است. یکی از موفقیتهای او ساخت و انتقال یک یون در حالت گربه شرودینگر، با استفاده از روش داماندازی ارایه شده در NIST است. دامهای یونی با استفاده از میدانهای الکتریکی به دقت کنترل شده، در خلا بسیار بالا ساخته میشوند. این دامها میتوانند یک یا چند یون را در کنار هم به دام بیندازند.
گیراندازی یون
با داماندازی یونها، آنها نوسان میکنند. برای سردسازی این یونها تا پایینترین حالت انرژی(انرژی حالت پایه) باید این انرژی نوسانی را از آنها گرفت. واینلند برای این کار روشی مبتنی بر لیزر ساخت که بسته انرژی نوسانی را از یون حذف میکند. این روش «باند جانبی» یونها را در برهمنهی از حالتها (گربه شرودینگر) قرار میدهد. واینلند از روشهای کنترل یون برای ساخت ساعتهای اپتیکی فوق دقیق و مدارهای رایانههای کوانتومی استفاده نمود.
اطلاعات کوانتومی
رینر بلت از دانشگاه اینسبروک اتریش که آزمایشهایی در هر دو زمینه CQED و داماندازی یون انجام داده، انتخابهای کمیته نوبل را تایید میکند. بلت اشاره میکند که این دو نفر روشهای مشابهی ساختهاند که در سامانههای فیزیکی، کاربردهای مختلفی دارند. روشهایی که پایه بسیاری از سامانههای اطلاعات کوانتومی نوظهور است.
بلت، کار سال 2008 واینلند در مورد «طیفنگاری منطق کوانتومی» را یادآوری میکند که در آن یک تک یون به عنوان ساعت اپتیکی استفاده شود و همچنین ساخت قطعه ای کوچک در 2009 که همه توابع موردنیاز در پردازش کوانتوم بزرگ یونی را فراهم می کند.
کار هارُش چهارچوبی است برای کنترل برهمکنش بین یک تک اتم و یک فوتون. چیزی که بلت می گوید در حال حاضر برای تبادل اطلاعات کوانتومی بین اتمها و فوتونها استفاده میشود. این کار فیزیکدانان را قادر میکند تا رایانههای کوانتومی بسازند که دادهها در بیت های کوانتومی(کیوبیت) ایستایی ذخیره شوند که در زمانهای نسبتا طولانی پایدار هستند. همچنین، دادهها را از طریق فوتونها میتوان بین اتمها منتقل کرد به صورتی که حالت کوانتومی آنها ضمن سفر در فواصل نسبتا طولانی حفظ شود.
مدیریت وبلاگ در نظر دارد مقاله ای را جهت ارائه در کنفرانس سالیانه فیزیک که در شهریور ماه سال اینده برگزار خواهد شد آماده و ارائه نماید. بدین منظور از علاقه مندان به همکاری در این پروژه دعوت به همکاری میشود. لازم به ذکر است که نام تمامی همکاران در این پروژه به ترتیب کارها و محاسبات انجام شده در مقاله ذکر میشود.
عنوان در نظر گرفته شده برای شروع کار: ساختار فضا زمان در نظریه ریسمان
Space Time Structure in String Theory
با توجه به حل مشکلاتی که برایـم پیش آمده بود و نتونسته بودم در سال جاری مطالب وبلاگ را به روز رسانی کنم و همچنین بنــا به درخواست دوستان و خوانندگان عزیز وبلاگ، به اطلاع میرسانم این وبلاگ از ابتدای مهر ماه دوباره به روز رسانی خواهد شد. همچنین به منظور استفاده بیشتر خوانندگان عزیز؛ امید است که در هر هفته از ترجمه یکی از مقالات معتبر (در زمینه کاری خودم) در وبلاگ استفاده شود.
انتخابات شورای اجرایی شاخه دانشجویی انجمن فیزیک ایران، هفته آخر بهمن ماه انجام خواهد شد. علاقهمندان میتوانند با خواندن آیین نامه شاخه دانشجویی که روی سایت انجمن فیزیک ایران قرار دارد، با این شاخه آشنا شوند.
همچنین برای نامزدی در شورای اجرایی شاخه دانشجویی میتوانند یک نسخه از فعالیتهای خود، برنامههای پیشنهادی برای شاخه و گواهی اشتغال به تحصیل از دانشگاه محل تحصیل خود را تا تاریخ20 بهمن ماه به نشانی members@psi.ir بفرستند.
به نقل از سایت انجمن فیزیک ایران
مرکز تحقیقات تابش دانشگاه شیراز با همکاری انجمن حفاظت در برابر اشعه ایرانیان، دومین کنفرانس ایمنی پرتوهای غیریونساز را، در تاریخ 13 و 14 اردیبهشت ماه 1391، در دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه شیراز، برگزار میکند. محورهای این کنفرانس عبارتند از: میدانهای الکتریکی و مغناطیسی با فرکانسهای کم یا بسیار کم، پرتوهای رادیویی و مایکروویو، پرتوهای نوری (فرابنفش و فروسرخ و مرئی)، پرتوهای لیزری، فراصوت و فروصوت.
دانشکده فیزیک دانشگاه تهران به منظور آشنایی هر چه بیشتر دانش آموزان با علم فیزیک، از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹، اقدام به برگزاری همایشی با عنوان "روز بازدید" نمود. هدف از اجرای این همایش، تبیین علم فیزیک و رشته تحصیلی فیزیک برای دانش آموزان مقطع دبیرستان در شهر تهران بود. فعالیت های مشابهی در دیگر دانشکده های فیزیک کشور نیز برای گشودن درهای دانشکده و آزمایشگاه ها به روی عموم علاقه مندان تجربه شده است. با پیشنهاد اجرای این برنامه ها به طور همگام و همسان در سراسر کشور، انجمن فیزیک ایران، روز ۳ آذر ماه سال جاری را به عنوان "روز فیزیک" در سال تحصیلی ۹۱- ۱۳۹۰ برگزید تا بدین وسیله سایر دانشکده های فیزیک را نیز به این کار تشویق کند. امسال سه دانشگاه مطرح کشور، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه صنعتی اصفهان برای برگزاری این رویداد، پیش قدم شدند.
دانش آموزان، دانشجویان رشتههای علوم و مهندسی و علاقمندان به علم فیزیک، با مراجعه به سایت انجمن فیزیک ایران می توانند در این همایش ثبت نام نمایند. این همایش در سال جاری در دو شهر تهران و اصفهان برگزار می گردد. برنامه های این روز شامل: آشنایی با فیزیک، برخی از مسائل روز فیزیک، فیزیک سرا، آزمایشهای نمایشی ، انجام آزمایش توسط شرکت کنندگان، ناهار و بازدید از آزمایشگاههای پژوهشی خواهد بود. با امید به اینکه با استقبال عمومی از این رویداد، در سال های آینده شاهد برگزاری پرشورتر این رویداد در دانشگاه های سراسر کشور باشیم. آخرین مهلت ثبت نام ۲۵ آبان ماه ۱۳۹۰ می باشد. دبیران فیزیک در تهران و اصفهان برای ثبت نام گروهی میتوانند با دفتر انجمن تماس بگیرند.
The 2011 Nobel Prize for Physics has been awarded to Saul Perlmutter from the Lawrence Berkeley National Laboratory, US, Adam Riess at Johns Hopkins University, in Baltimore, and Brian Schmidt from the Australian National University, Weston Creek, "for the discovery of the accelerating expansion of the universe through observations of distant supernovae".
Perlmutter has been awarded a half of the SEK10m (£934,000) prize, with Riess and Schmidt sharing the other half. In a statement, the Royal Swedish Academy of Sciences said "For almost a century, the universe has been known to be expanding as a consequence of the Big Bang about 14 billion years ago. However, the discovery that this expansion is accelerating is astounding. If the expansion will continue to speed up the universe will end in ice."
Only 25 years ago most scientists believed that the universe could be described by Albert Einstein and Willem de Sitter’s simple and elegant model from 1932 in which gravity is gradually slowing down the expansion of space. From the mid-1980s, however, a remarkable series of observations was made that did not seem to fit the standard theory, leading some people to suggest that an old and discredited term from Einstein’s general theory of relativity – the "cosmological constant" or "lambda" – should be brought back to explain the data.
This constant had originally been introduced by Einstein in 1917 to counteract the attractive pull of gravity, because he believed the universe to be static. He considered it a property of space itself, but it can also be interpreted as a form of energy that uniformly fills all of space; if lambda is greater than zero, the uniform energy has negative pressure and creates a bizarre, repulsive form of gravity. However, Einstein grew disillusioned with the term and finally abandoned it in 1931 after Edwin Hubble and Milton Humason discovered that the universe is expanding.
In 1987 physicists at the Lawrence Berkeley National Laboratory and the University of California at Berkeley initiated the Supernova Cosmology Project (SCP) to hunt for certain distant exploding stars, known as type Ia supernovae. They hoped to use these stars to calculate, among other things, the rate at which the expansion of the universe was slowing down. Deceleration was expected because in the absence of lambda, many people thought that "ΩM", which is the amount of observable matter in the universe today as a fraction of the critical density, was sufficient to slow the universe's expansion forever, if not to bring it to an eventual halt.
In 1998, after years of observations, two rival groups of supernova hunters – the High-Z Supernovae Search Team led by Schmidt and Riess and the SCP led by Perlmutter – came to the conclusion that the cosmic expansion is actually accelerating and not slowing under the influence of gravity as might be expected. The two teams came to this conclusion by studying type Ia supernova where they found that the light from over 50 distant supernovae was weaker than expected. This was a sign that the expansion of the universe was accelerating.
In order to account for the acceleration, about 75% of the mass-energy content of the universe had to be made up of some gravitationally repulsive substance that nobody had ever seen before. This substance, which would determine the fate of the universe, was dubbed dark energy. It is now thought that dark energy constitutes around 75% of the current universe, with around 21% being dark matter and the rest ordinary matter and energy making up the Earth, planets and stars. "The findings of the 2011 Nobel Laureates in Physics have helped to unveil a universe that to a large extent is unknown to science," stated the Academy. "And everything is possible again."
"My involvement in the discovery of the accelerating universe and its implications for the presence of dark energy has been an incredibly exciting adventure," says Riess. "I have also been fortunate to work with tremendous colleagues and powerful facilities. I am deeply honored that this work has been recognized."
Cosmologist Michael Turner from the University of Chicago says that the award to Perlmutter, Riess and Schmidt is "well deserved". "The two competing teams is a wonderful story in science – the physicists vs the astronomers," says Turner. "The biggest surprise to both teams was that the other team got the same answer. Each team believed the other didn't know what they were doing." Turner adds that before the discovery, cosmology was in some disarray with astronomers having a model of the universe based on cold dark matter and inflation, but with not enough matter to make the universe flat – a key prediction of inflation.
"Dark energy and cosmic acceleration was the missing piece of the puzzle," says Turner. "Moreover, in solving one problem, it gave us a new problem – what is dark energy? I think that is the most profound mystery in all of science." Robert Kirshner from Harvard University who supervised both Schmidt and Riess when they were PhD students says the decision by the Nobel committee is "great" as it will mean "no more waiting". "We did a lot of foundational work at Harvard and my postdocs and students made up a hefty chunk of the High-Z Team," says Kirshner. "[Riess] did a lot after the initial result to show that there was no sneaky effect due to dust absorption and that, if you look far enough into the past, you could see that the universe was slowing down before the dark energy got the upper hand, about five billion years ago."
Kirshner adds that Perlmutter is also "very deserving" of the prize. "[Perlmutter] was persistent even when his programme was moving slowly and, despite getting a contrary result in 1997, was convinced of cosmic acceleration during 1998 by comparing his own extensive data set of distant supernovae with the nearby supernovae measured by the group in Chile." Peter Knight, president of the Institute of Physics, which publishes physicsworld.com says the work has "triggered an enormous amount of research" on the nature of dark energy. "These researchers have opened our eyes to the true nature of our universe. They are very well-deserved recipients," says Knight.
Born in Champaign-Urbana, Illinois, in 1959, Perlmutter graduated from Harvard University in 1981 receiving his PhD from the University of California, Berkeley in 1986 where he worked on robotic methods of searching nearby supernovae. He then moved to the Lawrence Berkeley National Laboratory and the University of California, Berkeley. Perlmutter now heads the SCP based at Lawrence Berkeley National Laboratory.
Schmidt was born in Missoula, Montana, in 1967. He graduated from the University of Arizona in 1989 and received his PhD from Harvard University in 1993 on using type II Supernovae to measure the Hubble Constant. During postdocs at Harvard, Schmidt, together with Nicholas Suntzeff from the Cerro Tololo Inter-American Observatory in Chile, formed the High-Z Supernovae Search Team. In 1993 Schmidt then went to the Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics for a year before moving to the Australian National University where he is currently based.
Riess is also a former member of the High-Z Supernovae Search Team where he lead the 1998 study that reported evidence that the universe's expansion rate is now accelerating. He was born in Washington, D.C in 1969 and graduated from The Massachusetts Institute of Technology in 1992. Riess received his PhD from Harvard University in 1996 researching ways to make type Ia supernovae into accurate distance indicators. In 1999 he moved to the Space Telescope Science Institute at Johns Hopkins University.
چندی پیش انجمن فیزیک امریکا اعلام کرده بود که تصمیم دارد نشریه جدیدی به خانواده نشریات معتبر Physical Reveiw اضافه کند. تفاوت این نشریه با نشریات قبلی این خانواده در این است که این اولین نشریه دسترسی باز این انجمن است و خوانندگان آن در سراسر دنیا بدون نیاز به اشتراک میتوانند مطالب آنرا ببینند. امروز اولین مقالات این نشریه که Physical Review X نامیده میشود منتشر شد. در توصیف این نشریه آمده است که این نشریه تخصصی نبوده و قرار است تمام گستره وسیع علم فیزیک را پوشش دهد.
پژوهشگاه دانشهای بنیادی با همکاری شاخه فیزیک محاسباتی انجمن فیزیک ایران کارگاه محاسبات سریع و تورین را در تاریخ ۲۲ تا ۲۸ آذرماه ۱۳۹۰ برگزار مینماید. در این کارگاه شش روزه که چهارمین کارگاه در این زمینه است، با محاسبات سریع و محاسبات موازی و نیز محاسبات تورین آشنا خواهید شد. از آنجا که مباحث مطرح شده در این کارگاه بر پایه سیستم عامل لینوکس است لذا شرکت کنندگان باید آشنا به محیط لینوکس باشند و با برنامه نویسی به اندازه کافی آشنا باشند. شرکت کنندگان در این کارگاه صبح ها با مباحث نظری آشنا شده و بعد از ظهرها در کارگاه عملی شرکت خواهند کرد.
کاربرد محاسبات سریع (High Performance Computing) و محاسبات تورین (Grid computing) در بسیاری از حوزه های فیزیک، شیمی، بیولوژی، مهندسی، مواد و علوم اجتماعی گسترش یافته است. امروزه هر یک از این حوزه ها به محاسبه با ارقام و حجم بزرگی از داده ها سروکار دارند و لذا نیاز به توان محاسباتی بالاتری دارند. به طور نمونه شبیه سازی های کوچک و بزرگ مقیاس مهمترین زمینه در حوزه پیش بینی آب و هوا، طراحی مواد و داروها است. هدف این کارگاه آموزشی أشنا کردن محققان جوان با مهارت های پایه ای مورد نیاز برای روش های محاسباتی بر پایه محاسبات سریع است. از طرفی آشنایی با روش نوین محاسبات تورین به افزایش توان محاسباتی محققان کمک خواهد کرد. این کارگاه آموزشی برای آشنایی با محاسبات سریع و محاسبات تورین برای چهارمین بار در ایران برگزار میگردد.
علاقه مندان برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به وب سایت رسمی چهارمین کارگاه محاسبات سریع و تورین مراجعه نمایند.
پژوهشگاه دانشهای بنیادی درنظر دارد مدرسه و کارگاه تازه های پیشرفت در فیزیک ذرات را 13 تا 16 شهریور ماه 1390 برگزار کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر به نشانی زیر مراجعه کنید.
IPM school and workshop on recent developments in Particle Physic
شاخه فيزيک محاسباتی انجمن فيزيک ايران با همکاری دانشگاه اصفهان کارگاه آموزشی پيشرفته محاسبات تمام الکترونی مبتنی بر نظريه تابعی چگالی (DFT) را ۱۲ الی ۱۳ خرداد ماه ۱۳۹۰ در دانشگاه اصفهان برگزار میکند. اين دوره که دومين دوره از سلسله کارگاههای شبيهسازی در مقياس نانو است، توسط شاخه فيزيک محاسباتی انجمن فيزيک ايران برنامه ريزی و در دانشگاه اصفهان اجرا میشود. مخاطبين دوره را اعضای هيات علمی و دانشجويان تحصيلات تکميلی رشتههای فيزيک، شيمی، نانو فناوری و مهندسی تشکيل میدهند.
آخرین مهلت ثبت نام در کارگاه 15/2/1390 تعیین شده است.
علاقه مندان میتوانند برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام به نشانی الکتــرونیکی کارگاه مراجعه نمایند.
با نهایت تأثر و تأسف، درگذشت استاد گرانقدر، سرکارخانم دکتــر آلینوش طریان، استاد فرهیخته دانشگاه تهران، نخستین استاد فیزیک زن در دانشگاههای ایران را به جامعه علمی کشور تسلیت میگوییم.
ایشان در 25 بهمن ماه 1299 در تهران پا به عرصه وجود گذاشت. در خرداد سال 1326 با درجه لیسانس فیزیک از دانشکده علوم دانشگاه تهران فارغ التحصیل میشود و در مهر ماه همان سال به سمت کارمند آزمایشگاه فیزیک دانشکده علوم استخدام میشود. حدود یکسال بعد به سمت متصدی عملیات آزمایشگاه فیزیک دانشکده علوم منصوب می شوند. سپس در سال 1328 به تشویق پدر و هزینه شخصی به بخش فیزیک اتمسفر دانشگاه پاریس در کشور فرانسه می روند و سرانجام دانشنامه دکترای دولتی خود را از همین دانشگاه در سال 1956 میلادی (1335 شمسی) دریافت میکنند و به خاطر عشق و علاقه به میهمنش همان سال به کشور برمیگردد و با سمت دانشیار فیزیک مجدد در گروه فیزیک دانشگاه تهران مشغول به کار میشوند. در سال 1338 دولت فدرال آلمان غربی بورس مطالعه در آبزرواتوآر فیزیک خورشید در اختیار دانشگاه تهران قرار میگیرد و ایشان برای این بورسیه اعزام میشوند. در خرداد 1343 به مقام استادی ارتقاء پیدا می کنند، که در واقع ایشان اولین زن فیزیکدان است که در ایران به مقام استادی میرسد. از سال 1345 به بعد در راه اندازی و بنیانگذاری رصدخانه و تلسکوپ خورشیدی نقش عمدهای ایفا میکنند. ایشان اولین کسی است که درس فیزیک ستاره ها را در دانشگاههای کشور تدریس کرد و سرانجام در سال 1358 پس از 32 سال خدمت صادقانه بنا به تقاضای شخصی به بازنشستگی نائل می شود و در 14 اسفند ماه 1389 دیده از جهان فرو میبندد. روحش شاد.
پیکرایشان در روز دوشنبه 16/12/1389 از کلیسای مریم مقدس واقع در خیابان جمهوری تشییع شد. روحش شــاد.
فراخوان دومین دوره ی مسابقه ی ملّی عکاسی فیزیکی:
کمیته ی مسابقات انجمن علمی دانشکده ی مهندسی هسته ای و فیزیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) با همکاری “انجمن فیزیک ایران” (شاخه دانشجویی) دومین دوره ی مسابقه ی عکاسی فیزیکی را برگزار می کند.
مهلت ارسال آثار پایان اسفند ماه 1389
زمان برگزاری نمایشگاه از آثار برگزیده ی ارسالی، نیمه ی دوم فروردین ماه 90 برگزار می شود. لازم به ذکر است پس از پایان نمایشگاه اختتامیه ای برگزار خواهد شد که در طی آن به 3 اثر برگزیده اساتید جوایز ارزنده اهدا می گردد.
همچنین به تمامی آثار برگزیده راه یافته به نمایشگاه گواهی شرکت در مسابقه اهدا خواهد شد.
قابل توجه است که عکس های ارسالی از دو منظر فیزیکی و هنری توسط داوران زیر بررسی خواهند شد:
• جناب آقای دکتر حسین عباسی-عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی هسته ای و فیزیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر و IPM
• جناب آقای دکتر حامد سید علائی-عضو هیئت علمی فیزیک IPM
• جناب آقای کاوه فرزانه-عضو هيئت كميته فني انجمن عكاسان نگاه- خانه عكاسان ايران
آیین نامه وشرایط شرکت در دومین دوره مسابقه ی ملی عکاسی فیزیکی:
1. عکس گرفته شده می بایست متعلق به شخص حقیقی، که نام او روی بسته ی ارسالی نوشته شده، باشد. در صورت محرز شدن هرگونه تخلف و سو استفاده از عکس های دیگران، عکس ارسالی از مسابقه حذف شده و مراتب قانونی اعمال می شود.
2. عکسها نباید دستکاری و مونتاژ شده باشند در حالی که تنظیمات مربوط به رنگ، نور، شفافیّت و … بلامانع است.
3. به ازای هر عکس یک فایل word شامل عنوان عکس، توضیح و توجیه علمی پدیدهی به تصویر کشیده شده و یا شرایط خاص مربوط به نحوهی عکسبرداری با حجم حداکثر ۲۰۰ کلمه بر روی CD ارسال شود که با شمارهی عکس مربوطه نامگذاری شده. نداشتن توضیح فیزیکی برای پدیده ی رویت شده، به منزله ی از دست دادن بیش از پنجاه درصد امتیاز داوری خواهد بود و عملاً نمی تواند در بخش برندگان قرار گیرد.
4. عکس ارسالی می بایست علاوه بر نشان دادن یک پدیده ی فیزیکی، آن را به گونه ای زیبا و هنری نمایش دهد، چرا که زیبایی اثر نیز در بخش داوری دارای امتیاز می باشد.
5. از جمله نکاتی که یک عکاس فیزیکی باید رعایت کند، سادگی، زیبایی، خلاقیت و ذوق فیزیکی است. به این معنا که در توضیح و تفسیر پدیده ها، هر چقدر کمتر از فرمول ها و روابط ریاضی استفاده شود بهتر است. چرا که مخاطب این عکس ها می تواند فردی عامی باشد.
6. برگزار کننده حق استفاده از عکسهای پذیرفته شده را همراه با ذکر نام عکاس در انتشارات و وبگاههای مربوط به مسابقه برای خود محفوظ میدارد.
روش و شرایط ارسال عکس ها:
1. کیفیت عکس ها می بایست حداقل300dpi باشد. در صورت پایین بودن کیفیت عکس، اثر در مرحله ی داوری هنری حذف شده و به مرحله ی داوری علمی نمی رسد.
2. فایل عکس ها می بایست jpg و یا tiff باشد.
2. هر عکاس حداکثر می تواند 10 عکس ارسال کند.
4. به ازای هر عکس، می بایست یک فایل word شامل نام عکس و توضیح علمی آن ارسال شود.
5. فایل عکس ها می بایست شماره گذاری شود و فایل word مربوط به هر عکس نیز همان شماره را داشته باشد.
6. علاوه بر توضیحات، یک فایل word دیگر شامل مشخصات فردی نیز باید ارسال شود.
7. مشخصات فردی شامل: 1- نام و نام خانوادگی 2- شماره تلفن همراه عکاس و آدرس 3- مدرک تحصیلی و رشته 4- آدرس پست الکترونیک
8. تمام فایل های توضیح داده شده (فایل عکس ها، توضیحات و مشخصات فردی) می بایست بر روی یک CD رایت شده و به آدرس دبیرخانه ارسال شود.
لازم به ذکر است این دوره از مسابقات با حمایت مالی شرکت “تک درخت سبز صنعت” برگزار می¬شود.
آدرس دبیرخانه: تهران، خیابان حافظ، روبروی خیابان سمیه، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، انجمن علمی دانشکده مهندسی هسته ای و فیزیک
صندوق پستی ۱۵۸۷۵-۴۴۱۳
مجله علمي «ساينس» به روال سالهاي اخير در پايان سال 2010 به معرفي 10 دستاورد علمي بزرگ سال و 10 تفكر برتر دهه 2000 تا 2010 پرداخته است. نخستين «ماشين كوانتومي» جهان كه بر اساس قوانين حاكم بر دنياي زيراتمي عمل مي كند به عنوان بزرگترين دستاورد علمي سال شناخته شده است.
ماشين كوانتومي كه توسط دانشمندان آمريكايي در دانشگاه كاليفرنيا ساخته شده از يك پره ريز فلزي تشكيل شده كه توسط چشم غير مسلح قابل مشاهده نيست و با ريتم كوانتومي مي رقصد. پس از اينكه اين پره در پايينترين حالت ممكن انرژي سرد شد، محققان آن را وادار به ورود به يك حالت حركتي مكانيكي خالص كوانتومي كردند. اين مساله بدين معني است كه اين وسيله به روشي غير از روشهاي مرسوم دنياي «ماكرو» در مكانيك كلاسيك رفتار ميكند. براي مثال، اين وسيله ميتواند در يك زمان در دو حالت باشد كه به «موقعيت فوقالعاده» موسوم است به اين ترتيب كه ميتواند همزمان هم به طور كم و هم زياد بلرزد.
ماشين كوانتومي در صدر فهرست مهمترين تحولات علمي سال 2010 قرار دارد كه توليد نخستين ژنوم مصنوعي، كشف توالي ژنوم انسان اوليه، ساخت ژل پيشگيري از HIV، توالي نويسي اگسومها(ژنهاي برخي بيماريهاي نادر)، شبيه سازيهاي مولکولي ديناميک حركت چرخشي پروتئينها، شبيه سازي کوانتومي، پروژه هزار ژنوم، برنامه نويسي مجدد RNA و بازگردادن موشهاي صحرايي به آزمايشگاههاي تحقيقاتي ديگر موفقيتهاي علمي درج شده در آن هستند.
ده تفكر برتر دهه
مجله «ساينس» امسال در كنار معرفي موفقيتهاي علمي برتر سال 2010 به انتخاب و معرفي 10 تفكر برتر دهه پرداخته، ايدههايي كه چهره علم را از زمان طلوع هزاره جديد تغيير دادند.
افزايش شناخت بشر در عرصه كيهانشناسي: در دهه اخير محققان يك دستورالعمل دقيق براي محتواي جهان كه از چهار درصد ماده معمولي،23 درصد ماده تاريك و 73 درصد انرژي تاريك تشكيل شده و همچنين دستورالعملهايي براي تركيب اينها با يكديگر به دست آوردهاند. اين پيشرفتها، كيهانشناسي را به يك علم دقيق با يك نظريه استاندارد كه اكنون جايگاه بيشتري نسبت به ساير تصورات دارد تبديل كردهاست.
متامتريال: فيزيكدانان به وسيله تركيب مواد با خواص نوري غيرمتعارف توانسته اند در روشهاي جديد براي هدايت و دستكاري نور پيشگام شده و لنزهايي بسازند كه با محدوديتهاي اساسي در تفكيكپذيري مبارزه ميكنند. آنها حتي شروع به ساخت شنلهايي مانند شنل نامرئيكننده هريپاتر كردهاند كه ميتواند شي زير آن را نامرئي كند.
ژنوم تاريك: دانشمندان دريافتهاند كه ژنها فقط 5/1 درصد كل ژنوم را تشكيل مي دهند و مابقي آن كه شامل آر.ان.اي هاي رمز گذاري و غير رمزگذاري هستند اهميتي مانند ژنها دارند.
سيارات فراخورشيدي: در سال 2000 محققان فقط از 26 سياره در خارج از منظومه شمسي آگاهي داشتند. در سال 2010 اين تعداد به 502 سياره رسيد و اين روند همچنان ادامه دارد. ستارهشناسان اكنون انتظار دارند كه با دسترسي به فناوريهاي بهتر بتوانند سيارات شبيه به زمين بيشتري در كهكشان پيدا كنند.
بيوملكولهاي كهن: درك اين موضوع كه بيومولوكولهايي مانند دي.ان.اي و كلاژن قديمي ميتوانند دهها هزار سال زنده بمانند و اطلاعات مهمي درمورد گياهان، حيوانات انساهايي كه مدتي طولاني از مرگ آنها ميگذرد در اختيار محققان بگذارد، دستاوردي عظيم در ديرين شناسي محسوب مي شود. تحليلگران اين ماشين زمان كوچك اكنون ميتوانند سازگاري آناتوميكي را كه شواهد اسكلتي قادر به فراهم كردن آن نيستند مانند رنگ پرهاي دايناسور آشكار كنند.
آب در مريخ: نيمي از ماموريتهاي انجام شده در سياره مريخ شواهد روشني از وجود آب در گذشته چه در سطح يا درون اين سياره سرخرنگ از طريق اصلاح شكلگيري صخرهها و احتمالا وجود زندگي در آن فراهم كردهاند. اين آب مريخي احتمالا در زمان شروع حيات در سطح در اين سياره وجود داشته اما امروزه هم به قدر كافي رطوبت در مريخ وجود دارد كه دانشمندان را به ادامه تلاش هايشان در تحقيق براي ميكروبهاي زنده اميدوار كند.
سلولهاي قابل برنامهريزي مجدد: اخيرا محققان دريافتهاند كه چگونه سلولهاي كاملا پيشرفته را به سلولهاي موسوم به قلب و نخاع دوباره برنامه ريزي كنند كه بر پتانسيل خود غالب شده و به هر سلولي در بدن تبديل شوند. اين تكنيك در حال حاضر براي ساخت سلول در بيماران مبتلا به بيماريهاي نادر استفاده ميشود اما در نهايت دانشمندان اميدوارند بتوانند سلولها، بافت و اندامهاي جايگزين مشابه از نظر ژنتيكي را رشد دهند.
پروژه ميكروبيوم: يك تغيير اساسي در ديدگاه ما از ميكروبها و ويروسها كه در بدن انسان وجود دارند، محققان را به سوي مفهوم مايكروبيوم يا مجموعه ژنومهاي ميزبان يا ساير مووجوداتي كه در آن زندگي ميكنند، راهنمايي كردهاست. از آنجاييكه 90 درصد سلولهاي بدن انسان در حقيقت ميكروبي هستند، دانشمندان در حال درك اين موضوع هستند كه چگونه ژنهاي ميكروبي بر ميزان انرژي كه بدن انسان از غذاها دريافت ميكند يا چگونه سيستم ايمني بدن در برابر عفونتها پاسخ ميدهد، تاثير ميگذارند.
شناخت بهتر از التهاب: تا مدتي پيش، التهاب به عنوان يك اثر جانبي از ابزار شفادهنده محسوب مي شد كه به سلولهاي ايمني كمك ميكند آسيب بافتي را كه به دليل زخم يا عفونت به وجود آمده بود دوباره سازي كنند. اما امروزه محققان بر اين باورند كه التهاب همچنين ميتواند يك عامل محرك در پس بيماريهاي مزمن كه تقريبا باعث مرگ بسياري از افراد است از جمله سرطان،بيماري آلزايمر، تصلب شريان، ديابت و چاقي باشد.
تغييرات آب و هوا: محققان دريافتهاند كه بسياري از پيشبينيهاي آنها در مورد تغيرات آب و هوا در دهه اخير درست از آب درآمده است.
دكتر مجيد شهرياري و دكتر فريدون دواني عباسي صبح امروز، دوشنبه هشتم آذرماه؛ در دو حادثه جداگانه بمبگذاري مورد سوءقصد قرار گرفتند كه اين سوء قصد دكتر مجيد شهرياري در بلوار ارتش به شهادت رسيد و دكتر عباسي كه به همراه همسرش عازم دانشگاه شهيد بهشتي بود مقابل اين دانشگاه از اين حادثه جان سالم به در برد. وضعيت جسمي دكتر عباسي که به دليل برخورد تركش بر اثر انفجار از چند ناحيه مجروح شده و همسرش مناسب است.
گفتنی است که؛ دكتر عباسي، استاد نمونه كشوري سال 86 و معاون اسبق دانشجويي دانشگاه شهيد بهشتي است. شهيد دكتر شهرياري نيز از اعضاي شوراي ملي سزامي (مركز تابش سينكروترون براي تحقيقات و علوم كاربردي در خاورميانه) و از مشاوران ايران در اين پروژه بود.
دكتر علي محمدي، استاد فيزيك دانشگاه تهران نيز كه سال گذشته با انفجار بمب در يك اقدام تروريستي به شهادت رسيد، نماينده ايران در اين پروژه علمي منطقهاي بود.
پ.ن: طرح سزامي (مركز تابش سينكروترون براي تحقيقات و علوم كاربردي در خاورميانه) مربوط به بهرهبرداري از يك دستگاه سينكروترون در منطقه است که قرار است با همکاري کشورهاي منطقه در کشور اردن راه اندازي شود.
آبان ماه، یادآور تولد نخستین زن استاد فیزیك ایران و بنیانگذار رصدخانه و تلسكوپ خورشیدی تاریخ نجوم ایران است. بانویی كه 30 سال از زندگی پربارش را به تربیت دانشجویانی پرداخت كه اكنون خود استادانی بزرگ در این عرصه هستند.
آلینوش طریان در 18 آبان سال 1299 هجری خورشیدی در خانواده ارمنی در تهران پا به عرصه گیتی نهاد.
وی تحصیلات پایه را در مدرسه ارامنه و دوره دبیرستان را در آموزشگاه انوشیروان دادگر زرتشتیان گذراند.سپس به گروه فیزیك دانشكده علوم دانشگاه تهران رفت و با درجه لیسانس فیزیك از آنجا فارغ التحصیل و به عنوان كارمند آزمایشگاه فیزیك دانشكده علوم استخدام و یكسال بعد به عنوان متصدی عملیات آزمایشگاهی در دانشكده علوم منصوب شد.
پس از مدتی با هزینه شخصی خود به بخش فیزیك اتمسفر دانشگاه پاریس رفت و در آنجا دانشنامه دكترای دولتی را از دانشگاه علوم پاریس در سال 1956 میلادی(1335 خورشیدی) دریافت و به دلیل خدمت به كشورش پیشنهاد كرسی استادی دانشگاه سوربن را رد كرد . به ایران بازگشت و با سمت دانشیار فیزیك رشته ترمودینامیك در گروه فیزیك مشغول به كار شد.
در سال 1338 هجری خورشیدی دولت فدرال آلمان غربی بورس مطالعه رصد خانه فیزیك خورشیدی را در اختیار دانشگاه تهران قرار داد و وی برای این بورس انتخاب شد و به مدت چهار ماه به آلمان رفت و بعد از انجام مطالعات به ایران بازگشت.
در تاریخ 9 خرداد 1343 به مقام استادی ارتقاء یافت و بدین ترتیب عنوان نخستین فیزیكدان زن ایرانی را ،كه به مقام استادی رسید ،از آن خود كرد.
او در تاریخ 29 آبان سال 1345 به عنوان عضو كمیته ژئو فیزیك دانشگاه تهران انتخاب شد و سه سال بعد به ریاست گروه تحقیقات فیزیك خورشیدی موسسه ژئوفیزیك آن دانشگاه منصوب شد و در رصدخانه فیزیك خورشیدی كه خود در بنیانگذاری آن نقش عمده ای داشت، فعالیت های علمی را آغاز كرد. استاد به زبانهای فرانسه، انگلیسی و تركی مسلط است.
این بانوی ایرانی نخستین كسی بود كه در ایران درس فیزیك ستاره ها را تدریس كرد، او در سال 1358 تقاضای بازنشستگی كرد و با موافقت رئیس دانشگاه به افتخار بازنشستگی نائل آمد.
آلینوش طریان زندگی خود را وقف بالابردن دانش فیزیك ایران كرد كه اكنون ثمره های آن در زیرشاخه های نانو، فیزیك نوین و ... نمود یافته است او به دلیل مشغله های علمی هرگز ازدواج نكرد و اكنون در خانه سالمندان زندگی می كند، چرا كه حتی خانه خود را برای ارتقا دانش ایرانی، سالهاست كه وقف كرده است.
روز گذشته ( 18 آبان 1389 ) مراسم تجلیل از این بانوی بزرگوار ، همزمان با نودمین سالگرد تولد ایشان، با حضور فیزیكدانان به نام ایران و مسوولین در باشگاه آرارات برگزار شد.
جایزه نوبل فیزیک 2010 به طور مشترک به دو استاد دانشگاه منچستر در انگلیس به خاطر مطالعات نوآورانهشان در مورد گرافن رسید. گرافن، مادهای جدید با کاملترین ساختار بلوری است که دریچه تازهای را در نانوتکنولوژی گشورده است.
آکادمی سلطنتی علوم سوئد، تصمیم گرفت جایزه نوبل فیزیک امسال را به آندره گیم و کنستانتین نووسلوف، هر دو از دانشگاه منچستر انگلستان برای آزمایشهایی که بر روی ماده دوبعدی گرافن داشتند، اهدا نماید.
کاملترین شبکه اتمی
یک ورقه نازک از کربن معمولی، آنهم با ضخامت تنها یک اتم، برنده جایزه نوبل فیزیک امسال را تعیین کرد. اندره گیم و کنستانتین نووسلوف نشان دادند که کربن در این شکل مسطح خاص، ویژگیهای بسیار متفاوتی دارد که ریشه در دنیای فیزیک کوانتومی دارند.
گرافن در حقیقت همان کربن است، اما به عنوان یک ماده، کاملا جدید است و هم لقب نازکترین و هم لقب قویترین ماده را از آن خود ساخته است. وقتی پای رسانایی جریان الکتریکی در میان باشد، به اندازه مس رسانا است. اما در رسانایی گرما تمام مواد وجود دیگر را پشت سر میگذارد و بالاترین عملکرد را به خود اختصاص میدهد.
گرافن تقریبا کاملا شفاف است. با این حال هنوز به اندازهای تراکم دارد که حتی هلیوم که دارای کوچکترین مولکولهای گازی است، نمیتواند از آن عبور کند. با این که تقریبا هر آنچه روی زمین مربوط به حیات است و ما میشناسیم از کربن منشا گرفته، اما کربن با این شکل جدید خود همه را شگفتزده کرده است.
گیم و نووسلوف، گرافن را از یک تکه گرافیت معمولی، مثل همان مادهای که در همه مدادهای معمولی یافت میشود، به دست آوردند. آنها با یک نوار چسب معمولی سعی کردند لایهای از کربن را با ضخامت تنها یک اتم به دست بیاورند. در آن زمان بسیاری باور داشتند که این کار غیرممکن است، چراکه تصور میکردند مادهای کریستالی با این ضخامت کم نمیتواند پایدار باشد.
اما امروز فیزیکدانان میتوانند با استفاده از گرافن، طبقه تازهای از مواد 2بعدی را که دارای ویژگیهای خاص خود هستند، مطالعه کنند. گرافن مطالعاتی را ممکن کرده که پیچیدگیهای تازهای را در دنیای پدیدههای فیزیک کوانتوم پدیدار میکنند. همچنین کاربردهای عملی تازه و بسیار متنوعی بعد از کشف گرافن به راه افتاده، مانند ساخت مواد جدید و تولید ابزار الکترونیکی کاملا نو و ابتکاری. پیشبینی میشود که ترانزیستورهای گرافنی بسیار سریعتر از ترانزیستورهای سیلیکونی عمل کنند و این یعنی ظهور رایانههایی با کارامدی بسیار بالاتر.
از آنجایی که گرافن واقعا شفاف است و رسانایی خوبی هم دارد، میتواند برای ساخت نمایشگرهای لمسی شفاف، صفحههای نوری و شاید حتی صفحههای خورشیدی به کار آید.
وقتی گرافن با پلاستیک ترکیب شود، میتواند آن را به رسانای الکتریکی تبدیل کند و در حالی که مقاومتش در برابر گرما بالاتر میرود، از نظر مکانیکی قویتر هم شود. از این مقاومت میتوان در مواد جدید فوق قوی استفاده کرد که هم ظریف هستند و هم الاستیک؛ هم انعطافپذیرند و هم از سبکی فوقالعادهای بهره می برند. در آینده، ماهوارهها، هواپیماها و خودروها را میتوان از این مواد ترکیبی جدید ساخت.
آشنایی با برندگان
برندگان جایزه نوبل فیزیک امسال برای مدتهای طولانی روی این پروژه مطالعه و کار کردهاند. کنستانتین نووسلوف 36 ساله در ابتدا کار خود را با اندره گیم 51 ساله به عنوان دانشجوی دکتری در هلند آغاز کرد. سپس وی به همراه گیم به انگلستان رفت. هر دوی آنها در اصل کار خود را در روسیه آغاز کرده بودند و حالا هر دو در دانشگاه منچستر استاد هستند.
اندره گیم
متولد سال 1958 در سوشی روسیه. دارنده مدرک دکتری از موسسه فیزیک حالت جامد، آکادمی علوم روسیه، چرنوگولوکا، روسیه، سال 1987. مدیر مرکز مزوساینس و نانوتکنولوژی منچستر. استاد فیزیک و پروفسور تحقیقاتی سال 2010 جامعه سلطنتی، دانشگاه منچستر، انگلستان.
کنستانتین نووسلوف
متولد سال 1974 در نیژنیتاجیل، روسیه. دارنده مدرک دکتری از دانشگاه رادبوند نیجمگان در هلند به سال 2004. استادیار و دستیار پژوهشی جامعه سلطنتی، دانشگاه منچستر، انگلستان.
دانشگاه یزد افتخار دارد با یاری خداوند متعال اولین كنفرانس (سالیانه) فیزیك ذرات بنیادی را با اهداف:
آشنايي دانشجويان و پژوهشگران با آخرين دستاوردهاي فيزيك ذرات بنيادي؛ مبادله اطلاعات و ايجاد ارتباط بين پژوهشگران و تشكيل انجمن فيزيك ذرات بنيادي به عنوان شاخه اي از انجمن فيزيك ايران
در تاریخ های 6 و 7 بهمن ماه 1389 برگزار نماید. امید است این كنفرانس سنگ بنای تأسیس شاخه ذرات بنیادی در انجمن فیزیك ایران باشد و قدم های مؤثری در راستای آشنایی بیشتر محققین و پژوهشگران با این گرایش از فیزیك بردارد. لذا از متخصصان و صاحبنظران در این زمینه دعوت میشود تا با ارائه مقاله های پژوهشی خود ما را در این امر یاری رسانند. همچنین از علاقه مندان دعوت می شود پیشنهادهای خود را در راستای هر چه بهتر برگزار كردن كنفرانس به آدرس دبیرخانه كنفرانس ارسال نمایند.
موضوعات مورد بحث در کنفرانس: روشهاي اختلالي در QCD؛ روش هاي پديده شناسي غير اختلالي؛ پديده شناسي مدلهاي ابرتقارن، ابعاد اضافي؛ پديده شناسي كواركهاي سنگين؛ فيزيك ذرات در LHC
در راستای تحقق اهداف وبلاگ و همچنین آشنایی بیشتر دانشجویان عزیز با رویدادهای علمی در سطوح ملی و بین المللی، مدیریت وبلاگ در نظر دارد که از این پس علاوه بر قرار دادن نسخه الکترونیکی ژورنالها و نشریات معتبر فیزیکی در وبلاگ؛ همزمان با برگرازی همایشها و گردهمایی های فیزیکی در ایران، بازدیدکنندگان و علاقه مندان عزیز را از خلاصه ای از این رویدادهای علمی آگاه سازد.
همچنین امید است با هماهنگی که بین مسئولین صورت می پذیرد بتوان خلاصه ای از مقالات و سخنرانی های ارائه شده را نیز جهت آشنایی بیشتر علاقه مندان با زمینه های مختلف پژوهشی در وبلاگ قرار داد. از اینرو از تمامی بازدیدکنندگان و دانشجویان عزیزی که می توانند در راستای تحقق این مهم، مدیریت وبلاگ را مساعدت کنند، صمیمانه دعوت به همکاری و همیاری می نمایم.
به امید فرداهای بهتر
